Angakkuqiem mogli zostać zarówno mężczyźni, jak i kobiety[5], choć kobiety czyniły to rzadziej. Bycie angakkuqiem można było odziedziczyć po ojcu (w takim przypadku ojciec przygotowywał syna do pełnienia tej roli)[6], zdarzało się też, że szaman przepowiadał, iż konkretne dziecko będzie pełnić ów rolę w dorosłości[7].
↑D'Anglure, Bernard (November 2005). "The 'Third Gender' of the Inuit". Diogenes. 52 (4): 138. doi:10.1177/0392192105059478. S2CID 145220849.
↑Freuchen, Dagmar (1960). Peter Freuchen's Adventures in the Arctic. New York: Messner. p. 136.
↑Bastian, Dawn E.; Mitchell, Judy K. (2004). Handbook of Native American Mythology. Santa Barbara, California: ABC-CLIO. pp. 47–49. ISBN 1-85109-533-0.
↑Saladin D'Anglure, Bernard (2006). "The Construction of Shamanic Identity among the Inuit of Nunavut and Nunavik". In Christie, Gordon (ed.). Aboriginality and Governance: A Multidisciplinary Approach. Penticton Indian Reserve, British Columbia: Theytus Books. p. 142. ISBN 1894778243.